Τα λίγα τετραγωνικά αποδείχθηκαν σύμμαχος του… κορωνοϊού. Οι κάτοικοι περιοχών χαμηλών εισοδημάτων και φτωχών συνθηκών διαβίωσης, στους οποίους αναλογεί μέγεθος κατοικίας λιγότερο από 30 τ.μ. ανά μέλος του νοικοκυριού, ήταν πιο ευάλωτοι και παρουσίασαν μεγαλύτερα ποσοστά θνησιμότητας από την COVID-19 σε σύγκριση με τους κατοίκους πιο εύπορων και με καλύτερες συνθήκες κατοικίας και διαβίωσης δήμων. Επίσης, περισσότερο εκτεθειμένοι ήταν δήμοι-δίαυλοι εισόδου και μεταφορών στην Ελλάδα λόγω της μεγάλης μετακίνησης ταξιδιωτών και εμπορευμάτων. Χαρακτηριστικό είναι επίσης ότι οι εμπορικές επαφές που είχαν οι κάτοικοι της Κεντρικής Μακεδονίας με γειτονικές χώρες τούς στοίχισαν σε πολλά κρούσματα και θανάτους.
Σε Περιστέρι, Παιανία και πολλές περιοχές της Κεντρικής Μακεδονίας οι θάνατοι χτύπησαν «κόκκινο», σε αντίθεση με την Κηφισιά.
«Τα στοιχεία καταδεικνύουν ότι η κοινωνική πολιτική πρέπει να είναι και χωρικά συμπεριληπτική. Δηλαδή, να περιλαμβάνει τις κοινωνικές ομάδες όλων των εισοδηματικών επιπέδων αλλά και όλων των περιοχών της χώρας. Για να κάνουμε πολιτική στην υγεία, στην παιδεία οφείλουμε να εντοπίσουμε όσους καθυστερούν να ακολουθήσουν το γενικό ρεύμα, τους “left behind people and areas”, όπως ορίζονται», τόνισε μιλώντας στην «Κ» ο επιστημονικός υπεύθυνος του έργου κ. Ιωάννης Ψυχάρης, καθηγητής του Παντείου Πανεπιστημίου και διευθυντής του Ινστιτούτου Περιφερειακής Ανάπτυξης.
Ταυτόχρονα, ως προς τις οικονομικές ανισότητες στην Ελλάδα, τις οποίες καταγράφει η έρευνα, το 2015 σηματοδοτεί τη χρονιά με το μικρότερο εισόδημα, με μόνη συγκράτηση του εισοδήματος μόνο σε ορισμένους δήμους υψηλών εισοδημάτων. Σύμφωνα με την ΕΛΣΤΑΤ, το 2015, 9.753 ευρώ ήταν το μέσο κατά κεφαλήν δηλωθέν εισόδημα στην Ελλάδα και 12.006 ευρώ στην Αττική. Το 2019 το μέσο κατά κεφαλήν δηλωθέν εισόδημα έχει παραμείνει σχετικά σταθερό –9.874 ευρώ σε Ελλάδα και 11.761 ευρώ στην Αττική–, αλλά έχει παγιωθεί η γεωγραφική ανισότητα και πόλωση ανάμεσα σε θύλακες υψηλών εισοδημάτων από τη μια μεριά και χαμηλών εισοδημάτων στο μεγαλύτερο μέρος της επικράτειας του μητροπολιτικού χώρου της Αττικής από την άλλη. Οπως παρατηρεί ο κ. Ψυχάρης, «οι διαφοροποιήσεις του εισοδήματος ανάμεσα σε μητροπολιτικές περιοχές και στην υπόλοιπη χώρα, ανάμεσα στις πόλεις και στον ύπαιθρο χώρο, και ανάμεσα στους δήμους της Ελλάδας, συνιστούν ένα μωσαϊκό που αποτυπώνει ορισμένες μόνο όψεις της γεωγραφικής διάστασης της εισοδηματικής ανισότητας στην Ελλάδα. Ολα αυτά δεν μπορεί να μην επηρεάζουν την εκλογική συμπεριφορά των ψηφοφόρων του λεκανοπεδίου και της Περιφέρειας Αττικής και πρέπει να ληφθούν υπόψη σε μια προσπάθεια ερμηνείας των εκλογικών αποτελεσμάτων».