ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ

Από το πραξικόπημα έχουν πια περάσει 50 χρόνια – και από το τέλος της δικτατορίας άλλες περίπου δυόμισι δεκαετίες. Ωστόσο τα λείψανα των περισσοτέρων εκ των χιλιάδων αγνοουμένων, ακόμη δεν έχουν βρεθεί.

Το ανώτατο δικαστήριο της Χιλής καταδίκασε έξι απόστρατους για τη δολοφονία του Ισπανού διπλωμάτη Καρμέλο Σόρια το 1976, επί των ημερών της δικτατορίας του Πινοτσέτ.

Η κατάσταση στην αφρικανική χώρα, που τελεί υπό στρατιωτικό πραξικόπημα από τις 26 Ιουλίου, φαίνεται ότι περιπλέκεται.

Αφότου οι αντάρτες στρατιώτες ανέτρεψαν τον δημοκρατικά εκλεγμένο πρόεδρο, αυξάνεται η αβεβαιότητα για το μέλλον της χώρας.

Οι περισσότεροι εξ αυτών βρίσκονται στην Αφρική και την Ασία, τρεις στη Λατινική Αμερική και δύο στην Ευρώπη.

Σταδιακά όλο και περισσότερες χώρες μετατρέπονται σε συγκεκαλυμμένες δικτατορίες.

«Συνώνυμη της ωμής καταπάτησης των δικαιωμάτων και των ελευθεριών, η επτάχρονη δικτατορία επέφερε σοβαρότατο πλήγμα στη χώρα», τονίζει η ΠτΔ.

Ο Ελληνας μαθητής του δεινού πλαστογράφου Αντόλφο Καμίνσκι περιγράφει πώς τον γνώρισε και βρέθηκε στο Παρίσι να φτιάχνει πλαστά διαβατήρια για τους Ελληνες που αγωνίζονταν κατά της δικτατορίας.

Ο βετεράνος φωτορεπόρτερ του Associated Press Αριστοτέλης Σαρρηκώστας αφηγείται στην «Κ» τη στιγμή της φωτογράφισης και ανασύρει αναμνήσεις από τον εκλιπόντα τέως βασιλιά και τη χούντα των συνταγματαρχών.

Εχω καταγράψει κάπου ένα περιστατικό, που συνέβη το καλοκαίρι του 1973. Ο Σταύρος Τσακυράκης, τότε ανώτερός μου σε μια αριστερή φοιτητική οργάνωση, με ειδοποίησε ένα πρωί να τον συναντήσω κατεπειγόντως.

Η διπλωματική διαχείριση της συνταγματικής εκτροπής αποδείχθηκε ευθύς εξαρχής μία από τις πιο δύσκολες αποστολές των δικτατόρων. Στους Δυτικούς, πρωτίστως στους Αμερικανούς, η χουντική κυβέρνηση προσέφερε άμεσα διαβεβαιώσεις ως προς τη νομιμοφροσύνη της έναντι του ΝΑΤΟ και των υποχρεώσεων που απέρρεαν για τη χώρα από τη συμμετοχή της σε αυτό.

Η επιβολή της δικτατορίας στις 21 Απριλίου 1967 υπήρξε τραυματικό γεγονός στην ελληνική Ιστορία. Μια χώρα του δυτικού κόσμου, πρότυπο οικονομικής επιτυχίας (οι ελληνικοί ρυθμοί ανάπτυξης ήταν τότε από τους υψηλότερους στην υφήλιο), έπεφτε στα χέρια μιας μικρής ομάδας ανώτερων (όχι ανώτατων) αξιωματικών.