IΔEEΣ

Αν δούμε διαχρονικώς τις δημοσκοπήσεις, μάλλον θα ιχνηλατήσουμε μια «παγκόσμια σταθερά της ανοησίας». Το 30% των Αμερικανών πιστεύει ότι μας ψεκάζουν. Βάσει δημοσκόπησης της Metron Analysis (Σεπτέμβριος 2013), το 33,3% των Ελλήνων συμφωνεί με την άποψη ότι «γίνονται ρίψεις χημικών από αεροπλάνα επί του πληθυσμού».

Ενας οργανισμός αναπτύσσει διεφθαρμένη νοοτροπία όταν ο σκοπός που καταστατικά υπηρετεί διαστρέφεται από την εξυπηρέτηση, με κάθε μέσο, ιδιοτελών συμφερόντων των ισχυρών μελών του. Η εξωστρέφεια (ετεροαναφορικότητα) που οφείλει να διακρίνει τον οργανισμό εκτοπίζεται από την ξεδιάντροπη εξυπηρέτηση «εσωτερικών» σκοπών (αυτοαναφορικότητα). 

Στις 7 Ιουλίου του 1824 ένας πράκτορας του Μέτερνιχ συναντήθηκε με έναν από τους ηγέτες της Ελληνικής Επανάστασης. Ο ιππότης Χάουενσιλντ είχε αποστολή να προσεγγίσει τον Αλέξανδρο Μαυροκορδάτο.

Είχαν να βρεθούν χρόνια. Φίλοι από τα παλιά, την εποχή του στρατού. Συναντήθηκαν τυχαία στην πλατεία του χωριού, στο Τρόοδος. Από τη Θεσσαλονίκη ο ένας, τη Λεμεσό ο άλλος. «Ρε συ τι γίνεσαι; Πόσο χαίρομαι που σε βλέπω!», αναφωνεί με χαρά ο Λεμεσιανός.

Αν, ως ευσυνείδητοι πολίτες, θελήσετε να σχηματίσετε προσωπική γνώμη για το σκάνδαλο Νovartis, αναζητήστε στο Διαδίκτυο την επίσημη μετάφραση της πρόσφατης εξωδικαστικής συμφωνίας (εφεξής: Συμφωνία) μεταξύ των αμερικανικών διωκτικών αρχών και της εταιρείας. Αγνοήστε τον κομματικό σκυλοκαβγά που περιβάλλει την υπόθεση στη χώρα μας. 

Ο κριτικά σκεπτόμενος πολίτης έχει ένα σημαντικό εργαλείο στα χέρια του: τη λογική. Αν δεν την ασκεί, επιτρέπει σε δημόσια πρόσωπα να αποσείουν τις ευθύνες που τους αποδίδονται, αποφεύγοντας έτσι τη λογοδοσία.

Για τους βολεμένους, η συζήτηση πρέπει να γίνεται με όρους που, σιωπηρά, διαφυλάσσουν τα προνόμιά τους – την αυτοεπιβεβαιωτική αντίληψη του κόσμου και τα προκύπτοντα εξουσιαστικά οφέλη.

«Συντηρητικός», είχε πει ο Αμερικανός σεναριογράφος Leo Calvin Rosten, «είναι εκείνος που θαυμάζει τους ριζοσπάστες, εκατό τουλάχιστον χρόνια μετά τον θάνατό τους». Στην Ελλάδα είμαστε κάπως πιο προοδευτικοί. Μπορούμε να θαυμάζουμε τους ριζοσπάστες ακόμη και τριάντα χρόνια μετά τον θάνατό τους. Τους βαφτίζουμε «οραματικούς», ασχέτως αν δεν μπορούμε ποτέ να θυμηθούμε τι στην ευχή οραματίστηκαν.

Η κίνηση του σώματος είναι παρόμοια, αλλά το νόημά της (και το αποτέλεσμά της) πολύ διαφορετικό.

«Εάν οι Ελληνες θέλουν να πετύχουν τον σκοπό τους, θα πρέπει να επηρεάσουν την πολιτική των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων αλλά και την ευρωπαϊκή κοινή γνώμη. Το πρώτο είναι δύσκολο, αλλά το δεύτερο θα το πετύχουν εύκολα. Ο Τύπος είναι ο φυσικός τους σύμμαχος». Αυτά έγραφαν οι Times του Λονδίνου στο τεύχος της 1ης Αυγούστου 1821.

Τους περασμένους δύο μήνες, λόγω της πανδημίας, έκανα τα μαθήματά μου διαδικτυακά. Δεν είχα προηγούμενη εμπειρία, μάθαινα καθ’ οδόν. Αλλάζοντας μέσο επικοινωνίας, εκτίμησα περισσότερο τα πλεονεκτήματα της διά ζώσης διδασκαλίας, αλλά, συγχρόνως, ανακάλυψα νέες δυνατότητες. Επιπλέον, ήταν μια ευκαιρία να μάθω καινούργιες δεξιότητες.

Κάποια εποχή τα πάντα ήταν «ιδιωτική ζωή». Ακόμη και η δημόσια παρουσία κάποιου, π.χ. σε μια πλατεία, λογιζόταν ως προσωπικό δεδομένο, που δεν έπρεπε να φωτογραφηθεί ή να καταγραφεί από κάμερες.