ΣΕΛΙΔΟΔΕΙΚΤΕΣ

Με εισαγωγή, μετάφραση και σημειώσεις του καθηγητή του Ανοικτού Πανεπιστημίου Κύπρου Βάιου Λιαπή.

Μετά τον «Πέδρο Πάραμο» του Χουάν Ρούλφο (μτφρ. Εφη Γιαννοπούλου, επίμ. Κάρλος Φουέντες, εκδ. Πατάκη 2005), έμοιαζε δύσκολο να βολευτείς αναγνωστικά με ένα έργο-βόλτα σε εσωτερικά αλλά και εξωτερικά τοπία. 

Σχεδόν 35 χρόνια μετά τη δεύτερη διάσπαση στην ΕΚΟΝ Ρήγας Φεραίος (Β΄ Πανελλαδική), εκδίδεται ολοκληρωμένα και με εξαιρετική εκδοτική επιμέλεια ένα από τα σημαντικότερα έργα του Λ. Αλτουσέρ, που περιλαμβάνει 7 δοκίμια γύρω από τον «νεαρό Μαρξ».

«Είμαι ένας Τσιγγάνος, ένας νομάς, ένας πλανόδιος γιατρός και για λόγους επιβίωσης και βιοπορισμού –σε βαθμό πολλές φορές οριακό και επικίνδυνο– στρέφομαι σε δουλειές του ποδαριού, εδώ κι εκεί… Είναι αδύνατον συνεπώς να προσφέρω κάποιο επίσημο είδος διδασκαλίας», έγραφε το 1976 ο Ολιβερ Σακς 

Δεν χρειάζεται να είναι κανείς φιλόμουσος για να γνωρίζει το όνομα του Νικολάου Χαλικιόπουλου Μάντζαρου: η ταύτιση του Κερκυραίου συνθέτη με τη μελοποίηση του Εθνικού Υμνου, το κατέστησε οικείο σε όλους τους Ελληνες.

«Εν αρχή ην» ο Γκέοργκ Ζίμελ (1858-1918) με το δοκίμιο «Περί ψυχολογίας της μόδας». 

Ρίχαρντ Ζόργκε, Μάρκους Βολφ, Κιμ Φίλμπυ: η «Αγία Τριάς των κατασκόπων», των ανθρώπων εκείνων που ασκούν, κατά τον Ερικ Αμπλερ, πιθανόν το δεύτερο αρχαιότερο επάγγελμα στον κόσμο. 

Ανθρωποι μόνοι, μοναχικοί, κάποιοι κακοποιημένοι, άλλοι σε διαρκή αναζήτηση, φευγάτοι και εξαντλημένοι· η πρόσφατη συλλογή διηγημάτων του Διαμαντή Αξιώτη (Καβάλα, 1942), «Με χίλιους τρόμους γενναίος», είναι μια κάποια χαρτογράφηση του παρόντος.

Ο Τούρκος συγγραφέας Αχμέτ Ουμίτ (γενν. 1960) ξεκίνησε την καριέρα του γράφοντας ποίηση και αστυνομικές ιστορίες, προτιμήσεις που δεν εγκαταλείφθηκαν ποτέ, μια και ακόμη και στα ιστορικού ενδιαφέροντος μυθιστορήματά του παρεισφρέουν τα μυστήρια, η ποίηση και ο αστυνομικός γρίφος. 

Ηταν 26 Σεπτεμβρίου του 1669. Οι τελευταίοι κάτοικοι του Χάνδακα (σημ. Ηράκλειο) θρηνούσαν την πόλη τους, κοιτάζοντάς τη για στερνή φορά από τα καταστρώματα των πλοίων, καθώς έπαιρναν τον δρόμο της προσφυγιάς.

Πρόκειται για το πρώτο μυθιστόρημα που εξέδωσε, το 1954, ο σπουδαίος Αγγλος συγγραφέας Γουίλιαμ Γκόλντινγκ (1911-1993), βραβείο Νομπέλ Λογοτεχνίας 1983· ένα αριστούργημα, ένα κλασικό βιβλίο που θα έπρεπε να διαβάζουν οι μαθητές και οι συγγραφείς.

Ο κοντούλης Κύριος Βαλερύ βγαίνει από το σπίτι μόνο αφού «μελετήσει διεξοδικά τον ήλιο» και εξακριβώσει ότι δεν διατρέχει «τον κίνδυνο να εμφανιστεί η σκιά του»