SIAKANTARIS

Ο εφησυχασμός για «θετικές εξελίξεις» θα είναι καταστρεπτικός αν οδηγήσει στην άποψη ότι «αφού δεν βγήκαμε το 2012, κλειδώσαμε για πάντα».

Οι μέχρι χθες αυστηροί δανειστές, ποιούν την ανάγκη φιλοτιμία και επιχαίρουν: Η προεκλογική περίοδος δεν είναι καιρός για περισσότερες εγγυήσεις υπέρ Νοτίων.

Αν δεν πείσει τις αγορές για την προοπτική της ευρωπαϊκής οικονομίας, είναι θέμα χρόνου να κλονιστεί η εμπιστοσύνη των επενδυτών στην Ευρωζώνη.

Ιρλανδία και Πορτογαλία, σαν παιδιά που μαθαίνουν κολύμπι, αφήνουν την ασφάλεια της άκρης της πισίνας, χωρίς όμως μπρατσάκια «για σιγουριά».

Οταν μειώνονται σε μια οικονομία η ρευστότητα και το εργατικό δυναμικό, τότε το επιχείρημα για Eυρωζώνη σε ανάπτυξη θέλει μπόλικη φαντασία.

Σαν πυγμάχος πριν από τον τελικό, ο τραπεζικός τομέας της Ευρωζώνης κάνει ειδική διατροφή, παίρνει βάρος και φροντίζει εντατικά παλιούς τραυματισμούς.

Η διαδικασία μεταφοράς bitcoins από το ένα «ηλεκτρονικό πορτοφόλι» στο άλλο γέννησε ως υποπροϊον ένα αξιόπιστο οικοσύστημα ηλεκτρονικών εμβασμάτων.

Τα περιθώρια στενεύουν τόσο για την ΕΚΤ, όσο και τον Μάριο Ντράγκι, καθώς η μάζα των επενδυτών, που περιμένει πράξεις, μεγαλώνει.

Η Πορτογαλία δοκίμασε για πρώτη φορά από την υπαγωγή της σε Μνημόνιο να πουλήσει δεκαετή ομόλογα. Αντίκρισε ουρές ενδιαφερομένων.

Στην εξέλιξη των αγορών, το νέο παρακάμπτει τις διαδικασίες του παλιού και τελικά επικρατεί, αν προσφέρει φθηνότερη ή αποδοτικότερη εναλλακτική.

Ο νέος «ψυχρός πόλεμος» δεν αφορά (ακόμα) τόσο μετατοπίσεις πυραυλικών συστοιχιών. Το νέο όπλο μαζικής καταστροφής είναι το κεφάλαιο.

Το μικρό Βέλγιο αγοράζει αμερικανικό χρέος με ρυθμό που έχει ξεπεράσει τον αντίστοιχο της Βρετανίας ή της Ελβετίας. Τον Φεβρουάριο διέθετε αμερικανικά χρεόγραφα 340 δισ. δολ.