Ο Λουκάς Μάιλερ με τον Άλκη Μπλετσογιάννη πήραν ένα μαγαζί στο Ανδρόνι, στη Μύρινα, για να το κάνουν καφενείο, με την ευρεία έννοια.
Εξηγώ: Τα Ριζά, όπως το ονόμασαν, είναι ένα μέρος που θα μπορούν οι ντόπιοι να πιουν ένα καλό τσίπουρο και να φάνε έναν μεζέ και οι επισκέπτες να γευτούν ένα φαγάκι φρέσκο σε αντίληψη, μαγειρεμένο με ντόπια υλικά. Δεν χρησιμοποιούν τεχνολογία αιχμής, αλλά διαθέτουν μια άνετη λειτουργική κουζίνα που χωράει τα κατσαρολικά και τις σχάρες τους (το μισό εμβαδόν του μαγαζιού το έκαναν κουζίνα).
Μαγειρεύουν με τα ημερήσια διαθέσιμα, δηλαδή χωρίς σταθερό μενού, το μαζεμένο καταλογάκι τους το γράφουν καθημερινά, τα πιάτα είναι εμπνεύσεις της στιγμής, τολμηροί αλλά καθόλου ξιπασμένοι συνδυασμοί, όπως ψητές μπάμιες με σαλάμι και μελίχλωρο, ή μελιτζάνα με χυμό ντομάτας και ντόπιο τυράκι, καλόβραστο ασπρομύτικο φασολάκι. Χρησιμοποιούν πετιμέζια και μούστους ντόπια, αλέυρι από τους λημνιακούς σιτοβολώνες, φούσκες όταν βρουν, μελανούρια και ό,τι ψάρι έχει η εποχή, κι από κρέας τα καλά ελεύθερα κατσίκια του νησιού. Ούτε ακριβά προϊόντα ούτε δύσκολες τεχνικές.
Απλά μαγειρέματα, λίγο πέρασμα στη σχάρα, λίγο τηγάνι, για να αναδείξουν τα λημνιακά προϊόντα που τόσο εκτιμούν. Τον χειμώνα θέλουν να φτιάξουν και αλλαντικά. Το ψωμί το ζυμώνουν. Ζηλεύει η Αθήνα αυτή την πυρηνική τους μαγειρική, την απλή και σπουδαία. Καλή αρχή, παιδιά!
Ριζά, Μύρινα, Λήμνος, Τ/22540-29.519