Ο ΚΥΡΙΟΣ ΓΚΡΙ

Το βιβλίο που διαβάζει εσχάτως ο κύριος Γκρι είναι «Οι ανταύγειες σε χρυσά μάτια» (μτφρ. Eφη Τσιρώνη, εκδ. Διόπτρα) της σπουδαίας Αμερικανίδας συγγραφέως Κάρσον Μακάλερς (1917-1967).

Ο κύριος Γκρι μου υπενθυμίζει πως υπάρχει ένα επεισόδιο στα «Friends», όπου σύσσωμη η παρέα των έξι φίλων διατρέχει παλιές ασπρόμαυρες οικογενειακές φωτογραφίες της γιαγιάς του Ρος.

Ξεψύχησε ξημερώματα Σαββάτου. Του τηλεφώνησε η Ρίτα. «Νομίζω δεν αναπνέει», του είπε με δυσκολία.

Στόχος του γιου ήταν ένα φρέσκο κοίταγμα στη μουσική υπόκρουση των ταινιών του πατέρα.

Ο Τόμας Μπέβεριτζ αναδεικνύει την πανανθρώπινη έκφραση του πόνου, της απώλειας, του πένθους.

Το έργο γράφτηκε όταν ο Σένμπεργκ είδε τη γυναίκα του να τον εγκαταλείπει για άλλον άνδρα.

Αν ανακαλύψετε μια δυσαρμονία στη φύση, δεν πρέπει ποτέ να μιλήσετε γι’ αυτό, ούτε στον ίδιο σας τον εαυτό.

Ο Γκαμπριέλ Φορέ (1845-1924) άφησε στην ιστορία της δυτικής μουσικής ένα κομψοτέχνημα που εμπνέεται απ’ τον θάνατο.

«Αγαπητή φίλη! Εχω όλα τα ωραία σου γράμματα κοντά και απολαμβάνω διπλή μοναξιά! Είναι ωραία πραγματικά τα όσα μου γράφεις για μένα και δεν ξέρεις πόσο χαίρομαι για την καλή –παρ’ ολίγο να πω “υπερ” καλ-λ-ή καρδιά σου. Μα τι καλό κορίτσι που είσαι! Μου ‘στειλες και βιβλία, όλα τόσο γρήγορα, σύντομα κ’ εγώ ο […]

Κλείνουν οι καλοκαιρινές αναγνώσεις στιχουργημάτων και ποιητικών θραυσμάτων με μια επιστροφή στον Σωκράτη Σκαρτσή (με την ανθολογία των Σούφι ξεκίνησε αυτό τον Αύγουστο ο κύριος Γκρι) και την «Αρχαία ελληνική ερωτική ποίηση» που μετέφρασε και επιμελήθηκε για τις εκδόσεις Καστανιώτη και τη σειρά «Βιβλιοθήκη του Ερωτα» το 1994.

Διαβάζοντας Κομπάγιασι Ισσα πλάι στο κύμα.

Ο κύριος Γκρι συνεχίζει την ανάπαυλά του πλάι στη θάλασσα διαβάζοντας για πολλοστή φορά το κομψό τομίδιο «Κινεζική και ιαπωνική ποίηση» του Ανδρέα Αγγελάκη (1940-1991) από τις εκδόσεις Καστανιώτη (1983).