Ζωή Καραμήτρου

«Ο παρείσακτος δεν είναι ένας άλλος από εμένα τον ίδιο και από τον ίδιο τον άνθρωπο. Δεν είναι ένας άλλος από τον ίδιο που δεν σταματά να γίνεται άλλος, συνάμα αναζωογονημένος και εξαντλημένος, απογυμνωμένος και υπερεξοπλισμένος, παρείσακτος τόσο μέσα στον κόσμο όσο και στον ίδιο τον εαυτό του.

Η πορεία δύο αδελφών, της Ολίβια και της Ελεν Ροσέτι, στο αναρχικό κίνημα στο Λονδίνο των τελών του 19ου αιώνα.

Μια συγγραφέας προσπαθεί να διαχειριστεί την αυτοκτονία ενός δασκάλου δημιουργικής γραφής και (για μία φορά) εραστή της.

Ενα μυθιστόρημα, μείγμα θανάτου κι ελπίδας, που θυμίζει όσα ζούμε με την πανδημία του κορωνοϊού.

ΑΔΕΛΦΗ ΜΟΝΙΚΑ Ερνστ Τέοντορ Αμαντέους Χόφμαν μτφρ.: Δήμητρα Φοινικοπούλου επίμετρο: Εύη Μαυρομμάτη εκδ. Ροές, σελ. 254 Κυρίαρχος στη διήγηση ο πόνος. Ο αβάσταχτος, τιμωρητικός, ηδονικός σωματικός πόνος. Αυτός που γεννά και συντηρεί την κτηνώδη φύση του ανθρώπου, που βυθίζει στο απάνθρωπο, στο απεχθές. Φουστάνια ανεβαίνουν αποκαλύπτοντας, μεσοφόρια παρασύρονται ξεγυμνώνοντας, «κεντριά» του έρωτα ζητούν εκτόνωση. Αντρες […]

SERGIO DEL MOLINO Το δέρμα μτφρ. Μαρία Παλαιολόγου εκδ. Ικαρος, σελ. 308 Ενα μικρό σημάδι με άλλο χρώμα. Μια ανεπαίσθητη φαγούρα. Πληγές που σχηματίζονται σιγά σιγά σε όλο το σώμα, το δέρμα ανοίγει, λερώνει ρούχα, σεντόνια, λερώνει βλέμματα και σκέψεις, σχέσεις και αλήθειες. Φολίδες που φτιάχνουν μια εικόνα ψαριού, πέφτουν και τραβούν κι εκείνον στην […]

Η αφήγηση ενός συζύγου που έζησε τη νέμεση στον δεύτερο γάμο του

Ξεκινά και τελειώνει με θάνατο. Και ανάμεσα μια ολόκληρη ζωή, επιλογές και λάθη, κρυφές επιθυμίες, ψέματα και σκέψεις που δεν ειπώθηκαν, πράξεις που κρύφτηκαν στεγανά, βαθιά υποκρισία απέναντι στους άλλους και μια αλήθεια που αφορούσε μόνον τον ίδιο.