Νίκος Μαραντζίδης*

H πρόσφατη δημοσιοποίηση μέσω Τwitter, από τον καθηγητή Σεργκέι Ραντζένκο, εγγράφων από τα ρωσικά αρχεία, που δείχνουν τη στενή εμπλοκή των Σοβιετικών στον ελληνικό Εμφύλιο προκάλεσε σε πολλούς αίσθηση. Οι «αποκαλύψεις» για τον ρόλο της ΕΣΣΔ αναζωπύρωσαν ένα θαμμένο ενδιαφέρον.

Ας ξεκινήσουμε με τα ωμά δεδομένα. Προσφάτως, το Κέντρο Φιλελεύθερων Μελετών (ΚΕΦίΜ) δημοσίευσε την ετήσια μελέτη δύο σημαντικών διεθνών ινστιτούτων (Cato και Fraser), που καταγράφει τη συνολική εικόνα της παγκόσμιας ελευθερίας μέσω του δείκτη ανθρώπινης ελευθερίας. Ο δείκτης ανθρώπινης ελευθερίας μετράει τη συνολική ανθρώπινη ελευθερία μέσω ενός μεγάλου αριθμού κριτηρίων που εστιάζουν στην ατομική και […]

Για τους μη εξοικειωμένους, το μίλι είναι μονάδα μήκους 1.609 μέτρων, που χρησιμοποιούν οι Αγγλοσάξονες αντί του χιλιομέτρου και δεν πρέπει να συγχέεται με το ναυτικό μίλι, που ισούται με 1.852 μέτρα.

Ο  φίλος μου ο Κώστας, που ζει εδώ και πολλά χρόνια στην Πράγα, φρόντισε προσφάτως να ρίξει αλάτι στην πληγή. Μου έστειλε τις στατιστικές του τσεχικού κράτους, από τις οποίες πληροφορήθηκα πως το 2020 οι μετανάστες από την Ελλάδα εκεί έφτασαν τις δύο χιλιάδες. Οι Ελληνες μετανάστες στην Τσεχία είναι όσοι οι Ισπανοί, που η […]

Σκεφτόμουν τις προάλλες πως αν ήμουν ο πρωθυπουργός της Ολλανδίας και μου ασκούσε κριτική η αντιπολίτευση για τις επιδόσεις της χώρας στην πανδημία, μπορεί να απαντούσα: «Τι θέλετε; Αν ήμασταν σαν την Ελλάδα θα είχαμε διπλάσιο αριθμό θανάτων».

Δεν το έχω κρύψει. Στην εφηβεία μου με είχε συνεπάρει το κόκκινο σφυροδρέπανο, ωστόσο πριν συμπληρώσω καν τα 20 μου χρόνια, οι δρόμοι μου με απομάκρυναν από τη μεγαλύτερη κοσμική θρησκεία του 20ού αιώνα.

Θυμάστε εκείνους τους Σουηδούς ειδικούς σε θέματα δημόσιας υγείας που προειδοποιούσαν πως η πανδημία δεν είναι αγώνας εκατό μέτρων αλλά μαραθώνιος, και ως εκ τούτου κυβερνήσεις και κοινωνίες θα έπρεπε να οπλιστούν με υπομονή και να προετοιμαστούν με βάση έναν μακρύ χρονικό ορίζοντα;

Οσο οι μέρες θα περνούν, η πάνδημη συγκίνηση και θλίψη για την απώλεια της Φώφης Γεννηματά θα δίνει σταδιακά τη θέση της στην αβεβαιότητα και στα ερωτήματα για το μέλλον του ΚΙΝΑΛ.

Πριν από λίγο καιρό έλαβα ένα email από φίλο που ζει μόνιμα πλέον στις Βρυξέλλες. Αφού πήρα την άδειά του, είπα να κοινοποιήσω τις σκέψεις του.

Λέγεται πως η αναπτυχθείσα τα τελευταία χρόνια σε ευρωπαϊκό επίπεδο συνεργασία μεταξύ Γαλλίας – Γερμανίας δείχνει πόσο πολύ ανάγκη έχει η πρώτη να κρύψει την αδυναμία της και η δεύτερη τη δύναμή της. Οπως λένε οι Ιταλοί, «se non è vero, è ben trovato». Είναι γεγονός πως η μεταπολεμική ευρωπαϊκή σταθερότητα και ευημερία χρωστάει πολλά […]

Δεν πρόκειται για πολιτική αντιπάθεια ούτε για απόρριψη με βάση ηγετικά χαρακτηριστικά. Αυτό συνέβαινε πάντοτε. Ολοι οι ηγέτες είχαν τους οπαδούς και τους ορκισμένους εχθρούς τους. Πρόκειται για εκδηλώσεις συναισθημάτων που επιτίθενται στο ίδιο το πρόσωπο του πολιτικού, στο ύφος και την αισθητική του. Κι αυτά πάντοτε υπήρχαν. Το φαινόμενο όμως πήρε διαστάσεις τελευταίως και […]

«Και τι να κάνει ο Τσίπρας όταν χάσει τις εκλογές;» με ρώτησε ένας φίλος τις προάλλες. «Θα χάσει λες;» ρώτησα με προσποιητή απορία. Με κοίταξε περιφρονητικά και απάντησε κοφτά: «Θέλει και ’ρώτημα;» Η αλήθεια είναι πως η ήττα δεν θα είναι εύκολο ζήτημα για τον Τσίπρα, καθώς έχει ήδη συλλέξει δύο συνεχόμενες.