ΓΡΑΜΜΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΛΗ ΜΟΥ

Ε​ίκοσιτεσσερις ώρες μετά τις επιθέσεις, κατά τη διάρκεια του μεσημεριανού διαλείμματος, έξω από τον «αστερία» του Berlaymont, του κεντρικού κτιρίου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, η σιωπή είναι ανατριχιαστική

Η ​​Αθήνα μαζί με τη Ρώμη ήταν και θα παραμείνει ένας προορισμός βαθιά χαραγμένος στο συλλογικό υποσυνείδητο και μια οφειλή του μορφωμένου ανθρώπου της Δύσης, όποια τραύματα και αν προκαλούν στην εικόνα της οι σύγχρονοι κάτοικοι – διαχειριστές της. 

Τ​​ετάρτη βράδυ, κατηφορίζαμε τη Σταδίου, από το Σύνταγμα προς τον Ιανό, για την εκδήλωση την αφιερωμένη στους γελοιογράφους της «Καθημερινής». 

Η ​πόλη μου, νούμερο ένα προορισμός για ερωτευμένους, λένε. 

Η ​​ανάγκη για εναλλακτικά μέσα μετακίνησης σε μια Ευρώπη –ή, καλύτερα, σε έναν πλανήτη– που βασανίζεται από την αλόγιστη χρήση του αυτοκινήτου έχει οδηγήσει στην πιο απλή, την πιο προφανή λύση: το ποδήλατο

Τ​​ο 1969, ένας ψυχολόγος του Πανεπιστημίου Στάνφορντ στην Αμερική έκανε ένα ενδιαφέρον πείραμα, τα ευρήματα του οποίου σχηματοποιήθηκαν αργότερα στην περίφημη «θεωρία των σπασμένων παραθύρων». 

Σ​​τους -10 βαθμούς, το κρύο είναι υποφερτό, για να μην πω ευχάριστο. Ο αέρας, καθάριος, αναζωογονητικός, σε γεμίζει δύναμη. 

Ε​​ίναι παράξενη η αίσθηση όταν επισκέπτεσαι για πρώτη φορά ένα μνημείο που γνωρίζεις καλά από φωτογραφίες, από βιβλία, από την τηλεόραση, από ταινίες. 

Δ​​ιανύοντας το δεύτερο εξάμηνο της σχολής αλλά και της παρουσίας μου στην πόλη, νομίζω ότι πλέον αρχίζω και αντιλαμβάνομαι τον παλμό της. 

Ε​​να μεγαλόπνοο πλάνο κόστους 40 εκατ. ευρώ αποτελεί τη λύση της Μαδρίτης στο πρόβλημα της ρύπανσης και της αυξημένης κυκλοφορίας.

​​Πρώτος από το σαπιοκάραβο πήδηξε ο πατέρας, μετά άρπαξε τα παιδιά και τ’ άφησε στην ακτή. Eξι ώρες ταξίδευαν από τα παράλια της Τουρκίας στη Ρόδο. 

Δ​​εν θέλω με τίποτα να γίνω ένας αυτόκλητος Καλλιθεολόγος.