Στάθης Ν. Καλύβας*

Τα τραγικά δυστυχήματα θα έπρεπε να αποτελούν σε μια πρώτη φάση αφορμή για σιωπή και περισυλλογή, όχι για τον εκκωφαντικό θόρυβο που παράγει ο συνδυασμός οργίλων όσο και άκυρων απόψεων, φθαρμένων κλισέ και φθηνής όσο και προφανούς πολιτικής εργαλειοποίησης. Και πρέπει σε μια δεύτερη φάση να οδηγούν στον ακριβή, συστηματικό και έγκυρο εντοπισμό των βαθύτερων […]

Πριν από μερικά χρόνια διάβασα το βιβλίο της Γιάννας Αγγελοπούλου «My Greek Drama». Διηγείται τη ζωή της με γλαφυρό και ενίοτε αποκαλυπτικό τρόπο. Κάποια αποσπάσματα μου έκαναν εντύπωση και δύο από αυτά αφορούν τον Κώστα Καραμανλή. Στο πρώτο, η Γ. Αγγελοπούλου περιγράφει την έναρξη των Ολυμπιακών Αγώνων, το 2004.

Εδώ και καιρό οι απόφοιτοι δραματικών σχολών διαμαρτύρονται επειδή ένα πρόσφατο προεδρικό διάταγμα (85/2022) τους τοποθετεί στην ίδια κατηγορία με τους αποφοίτους λυκείου. Αυτό, ισχυρίζονται, προκαλεί την υποβάθμιση των σπουδών και των επαγγελματικών τους προοπτικών. Εκ πρώτης όψεως το πρόβλημα μοιάζει παράλογο και η διαμαρτυρία δίκαιη. Οταν όμως άρχισα να διαβάζω περισσότερα για το θέμα, […]

Στις 23 Ιουλίου 2018 βρήκαν φρικτό (και κυρίως άδικο) θάνατο 104 άνθρωποι στο Μάτι. Αυτές τις μέρες διεξάγεται η σχετική δίκη. Είναι αδύνατο να παραμείνει κάποιος ασυγκίνητος διαβάζοντας τις καταθέσεις των μαρτύρων που είτε επέζησαν από την τραγωδία, συχνά με βαριά εγκαύματα, είτε έχασαν τους πιο κοντινούς τους ανθρώπους – είτε και τα δύο συγχρόνως. […]

Πριν από δώδεκα χρόνια, προτού ξεσπάσει η μεγάλη προσφυγική κρίση του 2015, μοιραζόμουν από αυτές εδώ τις σελίδες κάποιες σκέψεις για τη φύση του μεταναστευτικού («Ευλογία ή κατάρα;», 20 Φεβρουαρίου 2011). Υπογράμμιζα τότε πως κυριαρχούν χαρακτηριστικά όπως η προχειρότητα, τα αμυντικά αντανακλαστικά και η περιορισμένη έγνοια για το μέλλον. Ελάχιστα έχουν αλλάξει έκτοτε. Το κείμενο […]

Στα τέλη της δεκαετίας του 1970, ο Ανδρέας Παπανδρέου εφηύρε (ή τουλάχιστον διέδωσε) τον νεολογισμό «μη προνομιούχοι Ελληνες». Ηταν μια έξυπνη κίνηση που του επέτρεψε να θριαμβεύσει πολιτικά χρησιμοποιώντας μια ουσιαστικά ανέξοδη ταξική ρητορική, καθώς μπορούσε να βάλλει εναντίον της «άρχουσας τάξης» και του «κατεστημένου» δίχως στην πραγματικότητα να απειλεί κανέναν. Σχεδόν όλοι οι Ελληνες […]

Ο πόλεμος στην Ουκρανία ήταν αναμφίβολα το γεγονός της χρονιάς. Εχοντας, όπως δείχνουν τα πράγματα, αφήσει τη διετή πανδημία πίσω μας, ήταν φυσικό να ελπίζουμε στην επιστροφή σε μια κάποια κανονικότητα. Την ελπίδα αυτή συνέτριψε η απρόκλητη εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία στις 24 Φεβρουαρίου. Πρόκειται για μια τραγωδία που συνεχίζεται σε καθημερινή βάση, με […]

Στη διάρκεια της καραντίνας έτυχε να επισκεφθώ αρκετά δημόσια σχολεία. Οι εντυπώσεις μου ήταν αρνητικές, κάτι που υποψιαζόμουν και επιβεβαίωσα εκ των υστέρων. Με λίγες εξαιρέσεις, τα περισσότερα σχολεία προκαλούν θλίψη: κακός σχεδιασμός, πρόχειρη κατασκευή, απωθητική εμφάνιση, ελλιπής συντήρηση, συνολικά μια αίσθηση εγκατάλειψης και κακομοιριάς. Αισθάνθηκα ντροπή. Ο πρόσφατος θανάσιμος τραυματισμός ενός εντεκάχρονου μαθητή σε […]

Κάποια στιγμή το 2016 ένας φοιτητής στο Yale μού ανέφερε πως ήταν «αποτελεσματικός αλτρουιστής». Ετσι έμαθα για το φιλοσοφικό αυτό κίνημα που ξεκίνησε στην Οξφόρδη και αποκτούσε ένθερμους οπαδούς ανάμεσα στους φοιτητές των μεγάλων πανεπιστημίων. Πρόκειται για μια σύγχρονη εκδοχή του ωφελιμισμού, ενός φιλοσοφικού κινήματος που ταυτίζεται με το έργο του σπουδαίου Βρετανού φιλοσόφου του […]

Δίστασα πολύ να γράψω για τις παρακολουθήσεις γιατί δεν θέλω να καταπιάνομαι με θέματα που δεν γνωρίζω σε βάθος. Αλλωστε η συγκεκριμένη υπόθεση ανήκει στις περιπτώσεις εκείνες που σχεδόν τα πάντα βουλιάζουν μέσα σε ένα βούρκο αδιάκοπης παραπληροφόρησης, στοχευμένου αποπροσανατολισμού, ατελείωτου κουτσομπολιού και έντονης τοξικότητας. Το να καταλάβει κανείς τι περίπου έχει συμβεί απαιτεί ειδικές […]

Το 1989 αποτελεί ιστορική τομή: η πτώση του Τείχους του Βερολίνου σήμανε το τέλος του κομμουνισμού και, μέσα σε μία διετία, τα περισσότερα από τα καθεστώτα αυτά είχαν περάσει στην αιωνιότητα. Από όσα επέζησαν, άλλα μετατράπηκαν σε καπιταλιστικές δικτατορίες με έμβλημα το σφυροδρέπανο, όπως η Κίνα, και άλλα σε οικογενειακές κλεπτοκρατίες, όπως η Βόρεια Κορέα […]

Οι εκλογές του 2012 υπήρξαν αφετηρία για την αιφνίδια και τρομακτική εμφάνιση μιας ιδιαίτερα βίαιης και δυστοπικής εκδοχής της Ακροδεξιάς στην Ελλάδα. Δέκα χρόνια μετά, το φαινόμενο αυτό δεν ξεφούσκωσε απλώς, ηττήθηκε κατά μέτωπο – ηθικά, νομικά και κυρίως πολιτικά. Αλλού στρέφονται πλέον οι διεθνείς ανησυχίες: στην Ιταλία ή σε χώρες-πρότυπα όπως η Σουηδία. Το […]