ΠΤΥΧΕΣ
Αριστοτέλους και πλατεία Βικτωρίας
Αστικές μυθολογίες
Το αστικό χωνευτήρι κάτω από τη Βικτώρια
ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ
Οι τελευταίες μονοκατοικίες στα Σεπόλια
Σε μια γειτονιά παλιά, με βάθος ως την εποχή των σκόρπιων σπιτιών με μποστάνια, μπορεί να δει κανείς σήμερα την τελευταία φάση της πρότερης μορφής αυτής της συνοικίας.
Η στρωματογραφία της Σόλωνος
Η Σόλωνος διασώζει μερικά μέτωπα μετά την Εμμανουήλ Μπενάκη, αλλά η γενική αίσθηση που σε τυλίγει είναι αυτή μιας αστικής φθοράς.
Στην οδό Βρυούλων, στον Βύρωνα
Σχεδόν κάθε προσφυγικός δήμος έχει και μια οδό Βρυούλων. Οι έχοντες καταγωγή από τα Βουρλά, οι Βουρλιώτες, αντιδρούν. Προτείνουν, εφόσον είναι πλέον δύσκολο να αντικατασταθεί μια ονομασία που έχει γίνει συνήθεια, να προστεθεί από κάτω η επεξήγηση: Οδός Βουρλών. Τα Βουρλά της Μικράς Ασίας.
Ενα μοναχικό σπίτι κοντά στη Βικτώρια
Από την Αριστοτέλους προς την πλατεία Βικτωρίας και πέρα, το παλίμψηστο της πάλαι ποτέ αστικής Αθήνας αχνίζει κατά τόπους.
Οι σκιές της Αλεξάνδρου Σούτσου
Περνώ συχνά έξω από το νεοκλασικό σπίτι της οδού Αλεξάνδρου Σούτσου 4. Είναι ένα διώροφο αρχοντόσπιτο του 1900.
Μπροστά σε ένα σπίτι της Μιχαήλ Βόδα
Είχα σταθεί απέναντι στο ισόγειο σπιτάκι της οδού Μιχαήλ Βόδα και το παρατηρούσα. Είναι ένα από τα πολλά παρατημένα και ερειπωμένα της παλιάς γειτονιάς, γνωστό σε όσους περπατούν εκεί γύρω, ανάμεσα στις οδούς Θήρας και Αγρινίου, κάτω από την Αχαρνών.
Οι κυψέλες του ’25-’30 στη Δροσοπούλου
Πριν από 100 χρόνια προχωρούσαν αρχιτεκτονικά σχέδια για την ανέγερση αυτών των τόσο κομψών μικρών πολυκατοικιών, με τρία, τέσσερα ή πέντε διαμερίσματα.
Τα αζήτητα κοσμήματα της Δραπετσώνας
Από τον σταθμό του ηλεκτρικού στον Πειραιά έως τον Αγιο Διονύσιο και την είσοδο στη Δραπετσώνα, κόσμοι εναλλάσσονται.
Το «μπελβεντέρε» της οδού Αλκαμένους
Ανάμεσα στη λεωφόρο Ιωνίας και στην Αχαρνών, κόσμοι της Αθήνας συνωθούνται.
Τα σπίτια στην οδό Αγίου Νικολάου
Μια σειρά από μονώροφα σπίτια που έχουν απομείνει από την παλιά εποχή μοιάζει με μια αστική ζωφόρο εκεί στην οδό Αγίου Νικολάου, όπου η περιοχή του Φιλοπάππου συναντάει το Κουκάκι.
Ενα σονέτο για την πλατεία του Λορέντζου
Γαλανομάτης και ξανθός, ο ξεχασμένος σήμερα από πολλούς Λορέντζος Μαβίλης (1860-1912) στέκει μαρμάρινος, λευκός και σημαδεμένος από τα περιστέρια της Αθήνας.
Τα αφανή (και ορφανά) στις γειτονιές του Πειραιά
Υπάρχουν δρομάκια στις γειτονιές του Πειραιά που αποκαλύπτουν σαν μισοθαμμένα όστρακα κάποια σπίτια-κιβωτούς μιας μνήμης. Αναρωτιόμουν για ποιο λόγο δεν βρέθηκα πιο νωρίς σε αυτά τα ατελείωτα δρομάκια από τα Μανιάτικα έως την Παλαιά Κοκκινιά, όπου με οδήγησαν τα βήματά μου τις προάλλες, καθώς αναζητούσα τον αιφνιδιασμό που δεν μπορούσα να βρω πλέον στην Αθήνα. […]
