ΣΥΝΩΜΟΣΙΟΛΟΓΙΑ

To 2016 η λέξη της χρονιάς ήταν τα «Fake News», αντίστοιχα το 2020-2021 η λέξη «Infodemic». Λέξεις που υπογραμμίζουν μια «νέα τάξη πραγμάτων» με την οποία έρχεται αντιμέτωπος ο πολίτης. 

Βρίσκεται μεταξύ των τελευταίων χωρών της Ευρώπης στην αξιολόγηση ειδήσεων. Καθοριστικός παράγοντας το σχολείο.

Από πολλούς χαρακτηρίστηκαν ως η καλύτερη καμπάνια υπέρ του εμβολίου τα αποκαλυπτικά για το προφίλ των διαδηλωτών, πρόσφατα συλλαλητήρια κατά του υποχρεωτικού εμβολιασμού.

Ο πρωθυπουργός προχθές είπε πως «δεν επιτρέπεται η αμφισβήτηση της επιστήμης». Προφανώς αυτή τη φράση δεν θα την προσεγγίσουμε με τα εργαλεία της επιστημολογίας.

Το άρθρο του εμφανίστηκε στο Ίντερνετ για πρώτη φορά στις 9 Φεβρουαρίου με το φαινομενικά αθώο ερώτημα σχετικά με τον νομικό ορισμό των εμβολίων. Κατόπιν στις υπόλοιπες 3.400 λέξεις αποκαλούσε τα εμβόλια κατά του κορωνοϊού «ιατρική απάτη», ισχυριζόμενος ότι δεν αποτρέπουν τη μόλυνση, δεν προσφέρουν ανοσία ούτε σταματούν τη μετάδοση της Covid-19.

Ο θρίαμβος της αναλήθειας και του σκοταδισμού συντελείται στην καρδιά του μπουμ της προόδου – του μπουμ της πληροφορίας και της τεχνολογίας.

Και ξαφνικά η πλατεία γέμισε ανθρώπους που βγήκαν λες από τις σκοτεινότερες γωνιές της χώρας. Ρασοφόροι αντιεμβολιαστές, έξαλλες μαινάδες, γενειοφόροι κραδαίνοντες εικόνες και συνθήματα, ακατανόητα ορισμένα, άλλοι αλαλάζοντες, άλλοι ήρεμοι, πειθήνιοι, σαν υπνωτισμένοι βαδίζοντας ενάντια στους εχθρούς του Γένους.

Οι ακραίοι καιροί επιτείνουν, άραγε, και τις ακραίες συμπεριφορές; Πόσο ανεπηρέαστοι θα παραμένουν οι πληθυσμοί, όσο φαινόμενα σχεδόν βιβλικά, όπως αυτό στη Γερμανία, κάνουν την εμφάνισή τους;

Πριν από μερικά χρόνια, πηγαίνοντας μια χειμερινή εκδρομή στα Γρεβενά δανείστηκα ένα ζευγάρι χιονοπέδιλα – κάτι παράξενες πλατιές βάσεις σαν ρακέτες που προσαρμόζονται στο παπούτσι σου και σου επιτρέπουν να περπατάς στο φρέσκο χιόνι.

Πριν από λίγες ημέρες, ένα δελτίο στο ηλεκτρονικό ταχυδρομείο μού κέντρισε το ενδιαφέρον. Είχε τίτλο «Πώς να μιλήσεις σε κάποιον που πιστεύει σε θεωρίες συνωμοσίας».

Τα παράλογα συστήματα πεποιθήσεων είναι κατά κανόνα κλειστά.

Παιδική απορία που μετεξελίχθηκε σε «αστείο» με φίλους, είναι το «μα, έχετε δει μικρής ηλικίας, και άρα μικρό σε μέγεθος, περιστέρι; Ενα… παιδί περιστέρι; Μόνο μεγάλα κυκλοφορούν».