MISE EN PLACE

Τη δεκαετία του ’80, όταν οι «μπλε» περνούσαν έξω από «πράσινα» καφενεία, έστρεφαν το βλέμμα τους αλλού. Φυσικά ούτε λόγος να βρεθούν μαζί στο ίδιο τραπέζι.

Η διαφήμιση γνωστής εταιρείας παιχνιδιών, με τον τραγουδιστή Τάσο Μπουγά να έχει στήσει σούβλα στη Σελήνη τραγουδώντας «Φεγγάρι, εδώ θα ψήσω τον αμνό, γιατί οι vegans με ‘διώξαν απ’ τη Γη μου», έκανε αρκετούς vegans να εξοργιστούν.

Food blogger εδώ, food blogger εκεί, food blogger παραπέρα. Οποια πέτρα κι αν σηκώσεις θα βρεις κι έναν food blogger.

Θαυμάζω τις μαμάδες που μαθαίνουν στα παιδιά τους να τρώνε από μικρά τα πάντα.

Oλες τις ώρες της ημέρας βλέπεις τους Παριζιάνους να τσιμπολογάνε μια μπαγκέτα. Περπατώντας στον δρόμο, στις μετακινήσεις τους με το μετρό, σε ένα διάλειμμα από τη δουλειά, σε βραδινή βόλτα με παρέα. Μια σκέτη, ολόσκετη μπαγκέτα, γιατί, πολύ απλά, είναι τόσο νόστιμη, τόσο αφράτη, τόσο τραγανή, που δεν χρειάζεται συνοδεία.

Οι κρατήσεις είχαν γίνει αρκετό καιρό πριν, άλλωστε το να βρεις τραπέζι στο συγκεκριμένο εστιατόριο δεν είναι απλή υπόθεση, χρειάζεται προγραμματισμό.

Η Μαρία έκανε σουτζουκάκια να γλείφεις τα δάχτυλά σου. Αυθεντικά σμυρναίικα, με μπόλικο κύμινο, μπόλικο σκόρδο, ένα τσικ κανέλα, το ψωμί μουλιασμένο σε ούζο –ποτέ σε κόκκινο κρασί– και ορισμένα άλλα μυστικά που έδιναν στο φαγητό αξεπέραστη νοστιμάδα.

Οι συνθήκες ήταν αναμφισβήτητα πρωτοφανείς. Η πανδημία γονάτισε πολλούς επαγγελματικούς κλάδους, κάποιους περισσότερο από άλλους, ειδικά όταν αποφασίστηκε να κλειστούμε στα σπίτια μας. Η εστίαση και οι εργαζόμενοι σε αυτήν, κατά κύριο λόγο νέοι άνθρωποι, βρέθηκαν σε πολύ δύσκολη θέση.

Η φωτογραφία της απόδειξης κυκλοφορεί τις τελευταίες μέρες στα σόσιαλ μίντια και τα σχόλια είναι από σπαρταριστά μέχρι…πικρά. Ιταλός εστιάτορας στη Νάπολη χρεώνει στον πελάτη του ένα ποσό για το φυσικό αέριο και το ηλεκτρικό ρεύμα.

Με μια απλή αναζήτηση στο Διαδίκτυο βρίσκει κανείς πολλές συνταγές για λεοντόψαρο, ένα από τα πλέον χωροκατακτητικά ξενικά είδη, που καταβροχθίζει τα υπόλοιπα και αναπαράγεται ταχύτατα, με φρενήρεις σχεδόν ρυθμούς.

Η σκανδιναβική κουζίνα είναι γνωστό ότι διαπρέπει τα τελευταία χρόνια με πολλές πρωτιές, όχι μόνο στα πιάτα αλλά και στη γενικότερη φιλοσοφία.

Τη θυμάμαι σκυμμένη πάνω από μια πράσινη πολυκαιρισμένη λεκανίτσα στην αυλή, κάτω από την κληματαριά, πάντα με το μαντίλι δεμένο σφιχτά στο κεφάλι.