Μαρία Τοπαλη

Στον κοινό μυθικό τόπο η σοφόκλεια Αντιγόνη, καρπός της πιο ριζικής, πιο παράνομης από όλες τις επιθυμίες, της οιδιπόδειας, αλλά και αυτόνομος θηλυκός φορέας του ανίκητου έρωτα και του θεϊκού νόμου, συγκρούεται με την τυφλή, αμβλυμένη ανδρική εξουσία στο πρόσωπο του Κρέοντα.

Πόσο ζόφο μπορεί να έχει ένα μυθιστόρημα που απευθύνεται σε παιδιά και εφήβους; – Η περίπτωση της Κίμπερλι Μπράντλεϊ.

Αν υποθέσουμε –και δικαιούμαστε βάσιμα να υποθέσουμε– ότι ο Αλέκος Λούντζης (γενν. 1978) είναι ο συνεπέστερος επίγονος του Βύρωνα Λεοντάρη (1932-2014), θα διαβάσουμε την υπό συζήτηση συλλογή και ως απάντηση στη μεταπολεμικότητα…

Η Ευρώπη ξαναγυρίζει στο παρελθόν.

Η Φοίβη Γιαννίση (γενν. 1964) διαγράφει μία από τις πιο ενδιαφέρουσες τροχιές στην καινούργια ελληνική ποίηση. Κορυφαία στιγμή της είναι μέχρι τώρα ασφαλώς τα «Ομηρικά» (2009) που, όταν μεταφράστηκαν στα αγγλικά, διακρίθηκαν δίκαια από την Αν Κάρσον ως ένα από τα καλύτερα βιβλία του 2017.

Το πνεύμα των καιρών δεν σηκώνει εύκολα υψηλή στόχευση στις τέχνες και στην ποίηση. Γρήγορα μπορεί κανείς να κουράσει ή και να γελοιοποιηθεί αν αναμετρηθεί με τα μεγάλα ζητήματα, αν μιλήσει φιλοδοξώντας ο λόγος να διαθέτει βάρος, αν θελήσει να ανανεώσει ριζικά τα εκφραστικά μέσα.

Η 15χρονη Λαρίσα μεγαλώνει σε μια πόλη που πέρασε από τη ναζιστική παράκρουση στις θηριωδίες του Κόκκινου Στρατού.

Aπό την Αθήνα, σε ένα φτωχό χωριό της Κορινθίας – Η περιπέτεια μιας οικογένειας με τα μάτια των παιδιών που την έζησαν.

Η τέχνη του Απέργη μοιάζει, στο τρίτο αυτό βιβλίο του, να ανταποκρίνεται περισσότερο στην ιδιότητα του χαρισματικού πληθωρικού περφόρμερ – αφηγητή που είναι ο ποιητής.

Πιο νωρίς, πιο ψηλό, πιο λαμπερό αποζήτησαν φέτος πολλές και πολλοί το χριστουγεννιάτικό τους δέντρο. Γιατί ήταν ανάγκη να επιβεβαιώσουμε ότι ναι, τα καταφέραμε έως εδώ.

Ο χρόνος μετράει αντίστροφα, τα περιθώρια για τους πρωταγωνιστές στενεύουν, η πλοκή γνωρίζει τη δραματική κορύφωσή της ακριβώς πριν από το τέλος. Oταν ένα αγόρι περίπου έξι ετών ξυπνά μέσα στη νύχτα επειδή κάποιος ουρλιάζει στο κάτω πάτωμα του […]

ΑΝΤΩΝΟΥΣΑ ΚΑΜΠΟΥΡΑΚΗ Ποιήματα τραγικά Εισαγωγή – επίμετρο: Βαρβάρα Ρούσσου, εκδ. Στιγμός, σελ. 220 «Τα “Ποιήματα τραγικά” είναι έργο επώνυμο, παρά τη συνήθη πρακτική των γυναικών συγγραφέων να εκδίδουν ανώνυμα τα κείμενά τους ώστε να μην εκτεθούν ούτε οι ίδιες ούτε οι οικογένειές τους. Το γεγονός αυτό εδραιώνει την ιδιαίτερη σημασία του εγχειρήματος καθώς αποτελεί το […]