Κώστας Λεονταρίδης

Αυτός που έβαλε τις μαύρες τρύπες στις βιβλιοθήκες μας, ένα χρόνο πριν πεθάνει (2018), προειδοποίησε την ανθρωπότητα μέσω της διάνοιάς του. Ο Στίβεν Χόκινγκ είπε ότι η πιθανότητα καταστροφής της Γης αυξάνεται, με υψηλή πιθανότητα να συμβεί τα επόμενα 1.000-10.000 χρόνια· κλιματική αλλαγή, επιδημίες, πιθανό χτύπημα τερατώδους αστεροειδούς, οι βασικοί λόγοι ανησυχίας. Ακόμη και αν […]

Ισως –ποιοι είμαστε εμείς που θα αποφανθούμε– ο πιο οξυδερκής πυλώνας της σπαργανωμένης Αναγέννησης ήταν ο Ερασμος Ντεζιντέριους Ροτερντάμους που δικαίως ανέλαβε χρέη αναδόχου στο ευρωπαϊκό πρόγραμμα ανταλλαγής φοιτητών Erasmus.  Φιλόσοφος, ιερωμένος, βαθύς μελετητής της αρχαίας ελληνικής γραμματείας, κιβδηλοκυνηγός, λατινομαθής και φιλέρευνος ταξιδιώτης καβάλα στο επίσης φιλάσθενό του μουλάρι, έγινε από τις πρώτες διαδρομές κόκκινο […]

Συν Αθηνά και χείρα κίνει. Η του Αισώπου προτροπή, υιοθετείται αλλά όχι με ποσοστά ασφαλείας. Μερίδα πιστών και ζωσμένοι με τύφλωση ρασοφόροι, γυρίζουν, υποθηκεύοντας και ζωές άλλων, την πλάτη στην επιστήμη…

«Αισθάνομαι ότι συντελείται τις μέρες αυτές η οριστική ενότητα των παλαιοελλαδιτών, των νεοελλαδιτών και των προσφύγων. […] Από σήμερα αυτοί οι πληθυσμοί αποκτούν ένα μεγάλο κοινό παρελθόν.

Αυτοχειροτόνητος κήρυκας, πρώην χοιροτρόφος και κρεοπώλης, ο Χριστόφορος Παναγιωτόπουλος έμεινε στην ιστορία ως Παπουλάκος.

Από τις πλέον ευπώλητες λέξεις, γραπτώς και προφορικώς, των τελευταίων χρόνων ο κήνσορας μαζί με το δίδυμο αδελφάκι του τιμητή, ανταγωνίστηκαν στα ίσα το διακύβευμα, με εναλλασσόμενους εκτιμητές ηθών και επικριτές προσώπων.

Γελά ο μωρός καν τι μη γελοίον η. Ο εκλεκτός σοφός Πιττακός ο Μυτιληναίος προφανώς δεν εννοούσε όσους ξεκαρδίζονται αντί υπόκλισης ενώπιον κάποιου ισχυρού αστειευόμενου ή από ευγενική συγκατάβαση στον χωρατατζή της πλάκας· ο Πιττακός αφόριζε, χωρίς να ανήκει σε ιερατείο, ευθέως τους ηλιθίους. 

«Κύριε, είστε ο μεγαλύτερος αθλητής του κόσμου», διαπίστωνε φωναχτά ο φειδωλός βασιλιάς της Σουηδίας Γουσταύος Ε΄. Στοκχόλμη 1912, πέμπτοι σύγχρονοι Ολυμπιακοί Αγώνες.

Το απόγειο της μεταπολιτευτικής εθνικής μας περηφάνιας σημειώθηκε με πανελλήνιο ρεκόρ το σωτήριον 2004, με την εποποιία στο Euro και «καπάκι» την εκτυφλωτική διοργάνωση των Ολυμπιακών Αγώνων.

Ενα γνωστό-άγνωστο εκκωφαντικό εμφυλιοπολεμικό επεισόδιο συντάραξε  το νεοσύστατο ελληνικό κράτος σαν σήμερα πριν από 190 χρόνια, με νωπό τον αχό από τους δύο πολυαίμακτους αδελφοκτόνους γύρους των ξεσηκωμένων, στην καρδιά της Επανάστασης του ’21.

Ακονίζεται η φαντασία, διαστέλλονται οι ορίζοντες, από τις ανακαλύψεις ιχνών ζωής σε πλανήτες μακριά από το πληκτικό ηλιακό μας σύστημα.

Θεαματικό, απαιτητικό, μαζί ταιριαστό στην ιδιοσυγκρασία μας αγώνισμα. Ενα καραβόσχοινο στηριγμένο σε ιστό ύψους 14 μέτρων, όπου ο αθλητής σκαρφαλώνει, όσο πιο γρήγορα, μόνο με τα χέρια.