Γιάννης Κουκουλάς

Το ότι είμαστε της υπερβολής ως λαός σε όλες μας τις εκδηλώσεις είναι γνωστό.

Θα μπορούσαμε να είχαμε κάνει και το «πέντε στα πέντε» αν οι παίκτες του Αρη ήταν πιο προσεκτικοί στις τελικές τους προσπάθειες, στην κανονική διάρκεια του αγώνα και στην παράταση.

Αν όπου υπάρχει καπνός υπάρχει και φωτιά, τότε στην υπόθεση των «στημένων ποδοσφαιρικών αγώνων για στοιχηματικούς λόγους», τα μέτωπα των… πυρκαγιών μάλλον είναι τεράστια. ∆έκα ομάδες από τη ΣΛ2 και 5 από τη ΣΛ1 φαίνεται να εμπλέκονται, σύμφωνα με το ρεπορτάζ.

Η… αξιοπρεπής ήττα της εθνικής ποδοσφαίρου στο Παρίσι από τη Γαλλία, μπορεί να αναγνωστεί όπως ένα ποτήρι νερό: μισοάδειο ή μισογεμάτο.

Αλλη μια «μαύρη σελίδα», στις τόσο πολλές, προστέθηκε την Πέμπτη το βράδυ στην ιστορία των ομαδικών αθλημάτων των ομάδων μας.

«Τελειώσαμε λοιπόν και τι να πούμε»… Κάπως έτσι θα μπορούσε να πέσει η αυλαία της κωμικοτραγικής παράστασης του επαγγελματικού μας ποδοσφαίρου για φέτος.

Μέσα στα τόσα στραβά κι ανάποδα που μας προσέφερε η φετινή ποδοσφαιρική περίοδος, άφησε κι ένα καλό.

«Και ζήσαν αυτοί καλά»… Αυτός ο επίλογος των παραμυθιών θα μπορούσε να αποτελέσει και το τέλος της ανασκόπησης για το πρωτάθλημα ποδοσφαίρου.

Να λοιπόν, που την Κυριακή στο «Απόστολος Νικολαΐδης» θα γίνει ένα παιχνίδι, που μπορεί κάλλιστα να θεωρηθεί ως ο τελικός του πρωταθλήματος.

Από πολλούς θεωρείται το πιο ανταγωνιστικό πρωτάθλημα των τελευταίων ετών. Ομως, το θέμα είναι πως αυτό, πέρα από τους αγωνιστικούς χώρους, επεκτείνεται –και μάλιστα σε πιο άγρια μορφή– και εκτός αυτών.

Λένε πως η ελπίδα πεθαίνει τελευταία. Υπάρχει όμως ακόμη ελπίδα να σωθεί το ελληνικό ποδόσφαιρο; Μια καταφατική απάντηση θα μπορούσε να χαρακτηριστεί και σαν πρωταπριλιάτικο ψέμα.

Είναι δεδομένο πως από ανταγωνιστικής πλευράς έχουμε το πιο συναρπαστικό επαγγελματικό πρωτάθλημα ποδοσφαίρου των τελευταίων ετών. Εκείνο που αμφισβητείται είναι το κατά πόσον θα ολοκληρωθεί.